Het Angelman syndroom is vernoemd naar de Engelse kinderarts Harry Angelman, geboren in 1915 in Birkenhead. De naam ´Angelman syndroom´ is ontstaan nadat dr. Angelman in 1965 het Castelvecchia museum in Verona (Italië) bezocht. Daar trof hij een schilderij aan met de naam "Boy with a Puppet" van Giovanni Francesco Caroto. Op dit schilderij staat een jongen afgebeeld met kenmerkende gelaatstrekken. Deze gelaatstrekken deden dr. Angelman denken aan een aantal kinderen die hij in zijn praktijk in Liverpool zag, waarna hij het syndroom voor het eerst beschreef (zie http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1469-8749.1965.tb07844.x/abstract) en het syndroom nog "Happy Puppet Syndrome" noemde. Sinds 1982 heet het syndroom het Angelman syndroom. Harry Angelman overleed in 1996.

 

 

Harry Angelman was getrouwd met Audrey. Samen bezochten zij in de jaren '80 en '90 een paar keer een (internationaal) Angelman Syndroom congres. Audrey overleed in 1999. Een bekende uitspraak van haar was de volgende, en veel ouders vinden er troost bij:

 

"“The breaking of that awful feeling of isolation is the greatest gift one Angelman family can give to another…. Those of you who will share your experiences will do it because in the Angelman family that is what we do.  Whatever problems you have to meet, others not only understand but have found a solution.  Whatever road you have traveled, others have traveled before you, so there is no need to travel alone.”  Audrey Angelman"

 

Meer over dr. Harry Angelman op WikiPedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Harry_Angelman